Zawarta w nim skrobia jest bardzo dobrze trawiona w jelicie cienkim.

Wysoki poziom śluzu owsianego, wspomagającego trawienie i chroniącego błonę jelita cienkiego, duży udział nienasyconych kwasów tłuszczowych i podstawowych aminokwasów (lizyny i metioniny) to tylko niektóre z zalet tego zboża.

Ponadto jest chętnie żuty przez konie i dlatego dobrze miesza się ze śliną — to ważne dla procesu trawienia. Jednakże owies posiada bardzo niekorzystny stosunek wapnia do fosforu. Zawiera mało wapnia, a dużo fosforu i niezbędne jest bilansowanie stosunku tych pierwiastków względem siebie odpowiednimi suplementami mineralnymi.

Poprzez wydzielające się w jego trakcie ciepło enzymy rozkładające tłuszcze są dezaktywowane, a ziarna stabilizowane.

Dzięki hydrotermicznemu potraktowaniu gniecionego ziarna niekorzystne skutki takie jak obecność w ziarnie zarodników pleśni bądź jełczenie tłuszczu, które mogą się pojawić podczas standardowego gniecenia, są całkowicie wyeliminowane.